Wymagająca, bezkompromisowa, trudna do pokonania. Mowa nie o kobiecie, lecz o nawierzchni kortów na Roland Garros. Najlepsze rakiety świata nie raz już poległy na obiekcie pokrytym mączką ceglaną, który wymaga niesamowitej odporności psychicznej i siły fizycznej. W Paryżu podczas French Open wygrywa ten, kto potrafi szybko biegać i prześcignąć swoimi umiejętnościami przeciwnika. Tutaj nie ma miejsca na kompromisy. A więc bonjour, tenisiści przywitali korty podczas turnieju French Open 2013 (21. maja – 9. czerwca 2013).

French Open to drugi z kolei, wielkoszlemowy turniej, zaraz po Australian Open. Kiedy Paryż tonie w majowym słońcu wiadomo, że niedługo zacznie się wielkie, tenisowe święto. Pierwszy turniej rozegrano w 1891 roku na trawiastych kortach klubu Stade Francais, pod nazwą Międzynarodowych Mistrzostw Francji w Tenisie. W 1925 roku w turnieju zaczęli pojawiać się zagraniczni zawodnicy. Wtedy to podjęto decyzję o tym, że miejscem rozgrywania zawodów będą nie tylko korty Stade Francais, ale także klubu Racing Club de France. Niezwykłe wydarzenie z 1927 roku zmieniło jednak bieg wydarzeń, a także oblicze samego turnieju. W tym roku w Pucharze Davisa reprezentacja Francji pokonała gospodarzy – Stany Zjednoczone, i osiągnęła spektakularny sukces. Zawodników drużyny nazwano „francuskimi muszkieterami”. Byli to: Jacques Brugnon, Jean Borotra, Henri Cochet i Rene Lacoste. Francja oszalała na punkcie tenisa i trzech dżentelmenów, którzy utarli nosa zachodniemu mocarstwu. Postanowiono zbudować wtedy nowoczesny obiekt tenisowy, który będzie w stanie pomieścić większą liczbę fanów. Warto wspomnieć, że marka Lacoste – powszechnie rozpoznawany, mały zielony krokodylek, która sygnuje znane linie odzieżowe, pochodzi właśnie od nazwiska jednego ze sportowych bohaterów, który po zakończeniu kariery, w paryskim stylu wkroczył do świata mody jako projektant.

Roland Garros to sportowy kompleks zbudowany w 1927 roku. Liczy sobie 19 kortów. Oprócz dwóch głównych reszta jest numerowana. Francuzi wbrew pozorom są przesądni i na korcie numer 13 nie rozgrywane są żadne mecze. Największa tenisowa arena na tym obiekcie może pomieścić 15 tysięcy widzów. Roland Garros był pierwszym myśliwskim pilotem na świecie, pasjonatem rugby. Dlaczego więc jego nazwisko jest kojarzone na całym świecie z tenisem? W 1927 roku, kiedy to Francuzi postanowili zbudować innowacyjny obiekt tenisowy z pomocą przyszli członkowie klubu Stade Francais. Przekazali oni Francuskiej Federacji ziemie w okolicach stacji metra. Dali tylko jeden warunek. Nowy kompleks sportowy miał być nazwany imieniem członka ich klubu – Rolanda Garrosa.

Na French Open tenisiści walczą o Puchar Muszkieterów, a panie o trofeum imienia Suzanne Lenglen. W deblu panów patronem trofeum jest Jacques Brugnon, z kolei panie walczą w deblu o puchar imienia Simone Mathieu. Najlepsza para mikstowa otrzymuje nagrodę imienia Marcela Bernarda. Oprócz pucharów z całą pewnością graczy interesują wygrane pieniężne (w tym roku w grze indywidualnej najlepsi tenisista i tenisistka zgarną po 1,5 miliona EUR) i dwa tysiące punktów do rankingu ATP i WTA .

Niewątpliwie największy sukces wśród naszych rodaków odniosła Jadwiga Jędrzejowska w 1939 roku, która dotarła do finału singla kobiet. W 2009 roku Radwańska wspólnie z młodszą siostrą Urszulą osiągnęła ćwierćfinał w rywalizacji deblistek, a to osiągnięcie powtórzyła w 2010 roku w parze z Rosjanką Marią Kirilenko. W 2012 roku Klaudia Jans-Ignacik zaliczyła finał miksta wspólnie z Meksykaninem Santiago Gonzalezem. Wojciech Fibiak w 1980 roku zagrał w ćwierćfinale singla, a trzy lata wcześniej w parze z Janem Kodesem – Czechosłowakiem zagrali w finale debla. Agnieszka Radwańska w 2006 roku dokonała spektakularnego osiągnięcia, które na stałe zapisało się na kartach historii polskiego tenisa. Wygrała jako pierwsza Polka rywalizację juniorek, nie tracąc w żadnym z meczy nawet jednego seta. Jej wyczyn powtórzyła w juniorskim turnieju deblowym jej młodsza siostra Urszula w parze z Białorusinką Ksieniją Milewskają.